Een nieuwe stap in mijn onderwijscarrière is gezet: leraar computerdinges in De Meers in Waregem. De Meers is een rust- en verzorgingstehuis. Ik zou zeggen: voor bejaarden. Maar tot mijn verbazing huizen daar ook een aantal jonge mensen, onherstelbaar beschadigd door een ongeval.
Anyway, als schuchtere vrijwilliger betrad ik de enorme zaal “Ierse Berm” genaamd. Alras werd mij duidelijk dat iedere ruimte een paarden-related naam had. We bevinden ons te Waregem uiteraard, en zelf wonen we in ’t Groen Peird. Mooiste naam vond ik die van het kapsalon: “De Roskam”. Daar is duidelijk over nagedacht.
Zelden zo hartelijk ontvangen geweest. Een boeiend verkennend gesprek met Nicole over wat de verwachtingen waren van mijn toekomstige leerlingen.
En zie, totaal onverwacht, kreeg ik er reeds eentje voorgeschoteld. Individueel onderwijs, dames en heren, gratis en voor niets, daar kan die simpele ziel minister Pascal Smet misschien ook nog eens een goedkoop speechke over verkopen.
Het was dus Claireke. Een spitante dame met naar ik vermoed een woelig verleden waar ze spijtig genoeg nog maar enkele flarden van overhoudt.
Wat werd er van mij verwacht door Claireke? “Ik wil” is het motto. Iedere hulp wordt als vanzelfsprekend aangenomen. “Ik wil mijn gazetten kunnen lezen op het internet want een gewone kan ik niet betalen”. Ah Claireke, en welke gazetten wilt ge dan lezen? “Zeker de Gazet van Antwerpen, ik heb daar nog ne vriend gehad”. Tot zover het gebrekkig geheugen.
Aan Claireke getoond hoe ze op dat computerke, écht uit het stenen tijdperk, naar het internet kon. En zeggen dat ze geen grein patiëntie heeft… Maar kom, in de balk staan intussen knopkes naar diverse kranten.
“Ik wil ook naar filmkes kijken, gelijk van Thuis en Jeroen Meus”. No problemo, nog wat knopkes in de balk.
Maar Claireke sukkelt dus met haar geheugen. Je legt met engelengeduld alles uit, maar vijf minuten later is ze alles vergeten. In feite een doodgewone leerling dus…
En ja, ik weet het nu zeker, dat is mijn ding. Die dankbaarheid, … Ben met een zalig gevoel huiswaarts getogen.
