Ik ben
helemaal niet verbaasd over de huidige vaststellingen dat jonge gastjes die in
het onderwijs willen treden zo’n gebrekkige brede kennis hebben.
Zonder
ondersteuning van universitaire studies merk ik die bergaf sinds een jaar of
tien. Steeds meer houden jonge leerkrachten zich krampachtig vast aan
leerplannen, steeds minder kunnen ze terugvallen op het geheim van
aantrekkelijk lesgeven: verhalen vertellen en de lessen spannend maken.
Bijvoorbeeld:
Handelscorrespondentie: De schrijvers van de Middeleeuwen op velijn, de
postduiven, de koerierdiensten van Thurn und Taxis.
Of efkes
via Bruce Springsteen een nieuwe waaier openen.
Alhier
spreekt diegene die zijn 5de moest dubbelen voor geschiedenis. En
wel geheel terecht wegens geen bal gestudeerd, dat ging toen zo.
En zeggen
dat ik gisteren gefascineerd naar een documentaire keek over Montezuma en de
Azteken. Ik zei tegen mijn vrouwke: mocht ik nu weer in mijn middelbaar
Latijn-Grieks zitten, mens toch, dat zou mij interesseren.
Kan ik dit
gebrek aan algemene kennis ten kwade rekenen aan onze jongskes? Neen!!
Ze beleven
het tijdperk van “leuker leren”. Tralala, tofkes, prentjes zoeken op het
internet, copy paste waar ze zich niets van herinneren. In de gazet, als ze die
ooit lezen: Lesley silicone Poppe, Justin Bieber, …
Een
opdrachtje over Syrië, copy paste. Dringt niet door. Somalië, moeilijk.
Enzovoort.
Neen. De
fout ligt bij de zgn “hogere” instanties. De lat steeds lager.
Voor de
talen mag er nooit meer dictee zijn.
Historische
gebeurtenissen memoriseren: neen!
De wet van
de minste inspanning.
Ik geloof
er niet meer in.
