Ondanks mijn sympathie voor Lillenaar Wout Van Aert besloten
we toch maar naar Lille in Frankrijk te rijden. En daar hadden we alle redenen
toe. Dank zij een geste van Marc Coucke naar de sponsors toe, in ons geval
Dutry Power, hadden we via Tom R. vrijkaarten voor een voetbalwedstrijd aldaar.
LOSC Lille vs Caen.
Iets later dan het geplande uur, nl. door perikelen wegens iemands uitgebreid douchen en overvloedig besprenkelen met reukwater, wendden we de steven richting Nord Pas de Calais. Reeds in Zwevegem werd ons bericht over file in Rekkem. Géén terrorist komt nog binnen bij ons of in Frankrijk wegens de genadeloze grenscontroles. Goed hé?
We reden dus via Ronq. By the way, voortaan rijd ik langs daar naar Auchan. Anyway, van grenscontrole geen sprake aldaar. Nu, we weten allemaal dat die terroristen dommekloten zijn die allen de E17 volgen. Ja, waterdicht, die controles…
Iets later dan het geplande uur, nl. door perikelen wegens iemands uitgebreid douchen en overvloedig besprenkelen met reukwater, wendden we de steven richting Nord Pas de Calais. Reeds in Zwevegem werd ons bericht over file in Rekkem. Géén terrorist komt nog binnen bij ons of in Frankrijk wegens de genadeloze grenscontroles. Goed hé?
We reden dus via Ronq. By the way, voortaan rijd ik langs daar naar Auchan. Anyway, van grenscontrole geen sprake aldaar. Nu, we weten allemaal dat die terroristen dommekloten zijn die allen de E17 volgen. Ja, waterdicht, die controles…
Bij het naderen van het stadion bleek al de perfecte
organisatie aldaar. Je moet natuurlijk weten welke parking je wil bereiken. Er
zijn er 4 megagrote. We werden binnengeloodst door iemand met een flikkerende
wortel, in zijn hand weliswaar, oei dubbelzinnig, enfin zo’n wapperstick in het
oranje. “Ticket monsieur”. Oeps, gene ticket om te parkeren. Ge moest dat
blijkbaar via het Web reserveren. Maar dat was de eerste van de talloze
vriendelijke mensen die we tegenkwamen. Die haalde daar ergens een gratis
ticket uit en zei met een grote smile: “Allez-y. Bon match!”
En we stonden daar toch wel vlak bij het stadion zeker! Zalig voor iemand die met twee krukken zijn weg moest banen.
En we stonden daar toch wel vlak bij het stadion zeker! Zalig voor iemand die met twee krukken zijn weg moest banen.
Dat stadion!!! Imposant, prachtig, weeral supervriendelijke
mensen alom. Aldus strompelde ik krukkengewijs 4 lange trappen omhoog naar ring
2. En kijk, er stond daar een vriendelijk negerke aan onze ingang. En die zei
verbijsterd: “Mais monsieur, vous avez pris les escaliers??? Il y a un
ascenseur là-bas!” Even foeteren was mijn deel.
Als rechtgeaarde Vlamingen werd er natuurlijk eerst een pint
aangeschaft. 7 euro per stuk. Què??? Bleek dus dat het halve liters waren, en
dat je 2 euro terug kreeg als je de (mooie) beker weer inleverde. Ge werd er
niet zat van, maar de urinoirs floreerden. Maar nu weet ik dat onze twijfels terecht
waren. Alcohol minder dan 1%. Heineken
is nog straffer. Hoe dan ook, kattenpis van Kronenbourg Malt. Enige minpunt.
Na een wedstrijd waar niets over te vertellen valt, de
Belgische competitie is andere koek hoor, gebruikten we den ascenseur. En zie,
mijn maten Marc, Malik en Tom, hadden chance. Er stond daar een streng kijkend
madammeke. Alleen krukken en rolstoelen mochten mee. En mijn drie begeleiders.
Het was een wreed leuke avond. Thuis uitgesteld trouwens nog
een wreed spannende match gezien…