Zo geschiedde het dat mede-muziekfreak Marc de Spiegelaere en mezelf ons GPS-gewijs naar de
Westhoek begaven, Reningelst.
Na het doorkruisen van het aldaar écht bestaande gehucht "Ouderdom" voelden we ons
uiteraard reeds op onze plaats. Doel: "De Blauwe Plek", magisch
cafeetje waar we verwelkomd werden door een allerliefste Hilde, drijvende
kracht achter dit bruin afspanningske. Rokersruimte: 6 meter tafel met 5
asbakken… Zou moeten Cultureel Erfgoed zijn!
Ons doel: Derek, Nils De Caster en Bruno Deneckere
met "Under the Dylan Sky" Weeral, hoor ik u zeggen. Ja, weeral omdat
het alweer fenomenaal was. Bijna niet mogelijk maar nog beter dan de première
in Deinze.
Intussen helemaal ingespeeld en -gezongen (prachtige
close-harmony!) voelt dit jolige drietal zich volledig thuis in dit no nonsense
café. Zweterig, pinten bij de vleet, een publiek van kenners. Zo klein dat we
zowat over het podium moesten kruipen om ons tijdig in beslag genomen zitje op
de VIP-tribune te bereiken. Tuinbankje op een verhoogje.
Uiterst merkwaardig ook, tijdens de pauze stond zowat
iedereen in de tropische hitte zowaar plots met een dampende kom soep in de
hand. Bleek dan nog gratis te zijn ook. Rock & Roll!!
Omdat zelfs de Himalaya nog uitschieters heeft zal ik alleen
de twee absolute hoogtepunten vermelden.
"All along the Watchtower" met een ontketende Nils
op de viool. Met een ongeziene verbetenheid teisterde hij zijn dierbare instrument.
Het hele lichaam smijtend, het hele gezicht in totale overlevering grimassend,
toverde hij de meest virtuoze solo’s.
En "Red River Shore", ontroerend, topklasse. Een
eindeloos doorgaande pracht. Met een Derek (alsnog mét bril) die zichzelf nog
oversteeg, en de bezwerende mantra van het refrein zo gevoelig gebracht door
Nils en Bruno.
Dit publiek van kenners mocht regelmatig in lachsalvo's
uitbarsten want ze waren serieus in the mood, onze drie kerels. De
Westvlamingen leerden een muilke Gents ("naar achter gaan" blijkt
toch een grensoverschrijdend begrip) en Bruno kondigde steevast zijn eigen
gezongen bijdrage aan als: "En dan nu een van mijn lievelingsliedjes van
Bob Dylan"
Need I say
more? De Blauwe Plek rules!