vrijdag 14 november 2014

Derek, vrienden en ... Vito!

En zo begaven wij ons geheel opgewekt naar de wereldstad Sleidinge, ook bekend als Sléine. Bij aankomst bleek het over Evergem te gaan. Cultureel centrum “De Stroming” genaamd, hetgeen ons stimuleerde om na de lange rit met de nodige opluchting de urinoirs te bezoeken.

En zie, we stonden op de “guest list” wat betekende dat we op de eerste rij mochten post vatten in goed gezelschap. Oude en nog steeds goede vriend Jan De Vos (ex-Machines, ex-Derek & The Dirt), de Patrick (ex-bas bij Derek & The Dirt). Een paar rijen verder Piv Huvluv. Kortom, schone compagnie.

Enfin, ze kwamen op het podium om de nieuwe CD van Derek voor te stellen. “Onder de wolken”. Topmuzikanten, évidemment. Luc Van den Bosch op percussie, Hans Van Oost gitaar (een lust voor het oog), de onmisbare Vis (Yves Meersschaert) op klavieren en sturende regisseur, een madammeke Marie-Anne, met trompet, én de legendarische Mr Cool Mario Vermandel. En Derek zelf of course.

Kortom, gelaarsd en gespoord voor een topprestatie, geheel vervuld van adrenaline en toch wel wat zenuwen. Maar ze vlamden er meteen in. Vraag me niet met welk nummer. ‘In haar plooi’ misschien? Desalniettemin, Derek en vrienden brachten naast de nieuwe CD ook een keur van nummers uit het intussen rijke repertoire van Derek. Van “Rosie” tot “Oui je t’aime, van “Onder Stroom” tot “Ca va mon ami”. Genieten van het eerste moment tot het laatste, fun en diepe emoties van Mijnen Dichter Die Zingt, de vleesgeworden passie op een podium.

Doelbewust heb ik één iemand niet vermeld, en wel Vito, zoon van Derek. Eerlijk gezegd, ik kon er mijn ogen niet van af houden. Wat een podium-présence, wat een beleving toont hij, wat een goede muzikant, wat een schone jongen. Soms prachtige momenten aan de piano, en nu reeds gekruld over dat gitaarke gelijk zijn vader. Prachtige tweede stem ook. En de blikken tussen vader en zoon, ik krijg er nog kiekenvel van. Liefde, trots, zo mooi.

Alles bij elkaar, als verwende Derek-minnaar, waren dat missschien wel mijn mooiste momenten. Oela, dat oud nummerke met Vis en Derek alleen op het podium, goosebumps!
Kortom, alweer een memorabele avond.