zaterdag 16 juni 2012

Waarover ik niet wil schrijven!

In elk geval wil ik niet schrijven over het nikab-gebeuren. Zelf ben ik ten zeerste akkoord met vrouwen die hun gezicht, mutatis mutandis hun fysionomie, voor de buitenwereld willen verbergen. Integendeel, sommige dames met opgespoten lippen zouden moeten tot de nikab verplicht worden!

Evenmin wil ik het hebben over de Uplace-commotie. Politiekers die vechtend en rollebollend de parlementaire gangen in beslag nemen en zich op diverse manieren willen ontdoen van elke verantwoordelijkheid. Als den Belg behoefte heeft aan een pak “nieuwe” winkels, dezelfde van iedere winkelstraat in Europa, dat kan toch geen schade berokkenen aan den Esprit, de C&A, noem maar op, die evenzeer in Leuven of Mechelen een nederzetting bevolken. Overal dezelfde brol.

En ge denkt toch niet dat ik wil schrijven over hét item dat onze gazetten in beslag neemt: Oranje!! Wat kunnen mij die overbetaalde Hollanders schelen zeg! Ja, ze zijn zelfs nog arroganter, individualistischer, LouisVuitton-gerichter dan onze Belgen.

Of moet ik schrijven over Sharia4Belgium? Het schrijven niet waard. Tof zou zijn dat Belkacem in Marokko nog eens veroordeeld wordt volgens de Sharia: bij diefstal hakken ze er uw poten af.

Over Griekenland en de eurozone wil ik evenmin iets schrijven. Hoewel ik hoop binnen afzienbare tijd eens een Grieks eiland aan te doen aan betaalbare prijzen.

En Syrië, lieve mensen, ik wil daar ook niet over schrijven. Wie moordt wie uit, soennieten, sjiieten, salafisten.

Neen, hier in Waregem vervreemden we ons van dingen waar we niet over willen schrijven.


dinsdag 5 juni 2012

Deinze Lacht en ik

Hoe het bij jullie is weet ik niet. Nooit meegemaakt dat je op bijvoorbeeld een zondag wakker wordt en denkt: “Toeme toch, dwazerik, waarom heb je bevestigd dat je naar die bijeenkomst ging gaan”?
Je sleept je uit je bed, naar de bakker om pistoleekes terwijl het vrouwke zachtgekookte eitjes prepareert (6 min., tip) en jij intussen hét object voor een heerlijk ontbijt meebrengt: “Het Nieuwsblad” op zondag. Normaal gezien een garantie voor een uurke of twee rustig ontbijten en wederzijds commentaren geven. Ik begin met de Sport, Christa met het eerste stuk. Vaak niet voor publicatie vatbaar, onze wederzijdse opmerkingen.
Maar zondag laatstleden: miserie! We hadden amper een half uurke om onze gazet te verslinden. Een gazettus interruptus was het! Het ging bijna deugd doen, maar net niet. Want…
We moesten om 10.45 uur, ten laatste volgens de aledelgestrenge Lafosse, in de Rekkelinge zijn. De Bende rond Deinze Lacht verzamelde. Ik moet zeggen, Peter, hiervoor genoemde menner des volks, beloofde ons een leuke verrassing. Wat verwacht je dan van zo’n VAB geïmpregneerd persoon, wat noemt hij leuk. Springsteen elimineerde ik wegens verplichtingen in de euro-zone. Een kleine maagkering, sorry voor de fans, had ik bij de vluchtige gedachte: “ Toch niet Eva De Roovere?”
En ik had een klein droompje.
Als Peter volk tezamen roept, is het nu rond Deinze Lacht, of voor reizen en voordrachten, dan ben ik er in feite gerust in. Nooit ontgoocheld geweest.
En potverdorie, net toen ik van Chris een voortreffelijk getapte pint kreeg passeerde, toch wel onvoorzien, mijn klein droompje!
PIV HUVLUV, dames en heren, voor dit mega-kleine edoch selecte gezelschap. Meteen geen morrend volk meer. Katers behoorden tot het verleden, opwinding, geilheid bij enige dames, Piv? Wat is dit nu?
Dames en heren, het was een heerlijke muziekkwis. Piv, een freak als het over vinyl gaat, bevroeg ons meedogenloos. Hij smelt voor totaal foute disco en songfestival. Althans voor dit showke. Want Piv is een allround houder-van-muziek. De kwis deed er niet toe, het was een heerlijke performance, met tips voor wie zijn shows zag. Bijvoorbeeld vond ik een antwoord waar een zangeres in de fout ging: Kaprès toi. Piv met accordeon (astma) de fameuze rode Gretsch, en de Frédéric kop. Ik wil hier niets verklappen.
Je denkt het al wel, waarom schrijft hij hier zo content? Ons groepke heeft diene kwis gewonnen, niet dank zij mij, echt, het was een groepke. Met Roger, Marcel en zijn vrouwke, we deden het samen. En een machtige prijs ook nog, de vinyl van Piv!!!
Daarna nog heerlijk gegeten en gedronken bij Rik. Maar die verhalen zijn off the record.
Blij dat ik uit mijn bed geraakt was.