Welnu, ik had weer eens een zotte inval. Eens een paar
uurkes met een van mijn talloze zusjes eindelijk weer eens naar Gent gaan. Stad
van mijn hart, ja, natuurlijk met diene Gantoise, weer opgeflakkerd.
Hoe dan ook, de Smart geparkeerd in Sint-Denijs-Westrem en
dan samen Termont-gewijs de tram genomen. Zalig, hoor. Ge moet zelf niet
rijden, uzelf niet bedwingen om zichzelf alle rechten toekennende fietsers niet
als zwakke weggebruiker te toucheren, met de nodige zwakke
weggebruiker-processen als gevolg.
Dienen tram doet eens “Ping”, en voor de
rest trekken al die bakfiets-tandem-enz velo’s zich daar geen bal van aan. Maar
ge zit op dienen tram. Zen.
En dan ziet ge hoe de Kortrijksepoort een stort is. Weliswaar
stellingen her en der. Maar zoveel leegstand, ongelooflijk. Wat een triestige
binnenkomst in Gent. Nu, op de tram kunt ge dat allemaal eens observeren.
MAAR! Afstappen op de Kouter, slenteren naar de Korenmarkt, intussen passeren aan de Mokabon die daar
verdorie nog altijd zijn tafelkes trekt ! Intussen ook die imposante Stadshal bewonderd,
voor mij totaal geen vloek met het historische erfgoed van Gent. Belfort,
St-Baafs enz.
Maar natuurlijk moest deze escapade bij onze Nick Hollvoet
een “vree wijze” tussenstop kennen. OK, Nick is ne maat van mij. Maar hij heeft
daar een project… Huuuh project, zo’n voze naam. Nog erger dan “Ik heb zoiets
van”.
Het is daar bij Bo’drams niet normaal. Totaal niet van deze
tijd. Zo speciaal, zo goedkoop, zo hartelijk. Zo geïntegreerd in de “Goestingen”
van Gent. Deinze zendt zijn zonen uit. Zusje en ik nuttigden elk twee
Gantoise-dinges. Ongelooflijk lekker (rond!!) brood, gemaakt in Deinze, Ganda
schellen, geweldige mosterd, ricola.
Neen, ik heb daar geen aandelen. Maar alweer een fiere
Deinzenaar, ben ik !
