Soms moet ge, als observerend en grijnzend bloggerke, niet veel moeite doen. De gazet doet het voor u.
“Peperduur designtoilet defect” riep een grote krantenkop in mijn favoriete kwaliteitskrant Het Laatste Nieuws.
Het blijkt dat de stad Kortrijk de fiere eigenaar is van een (één) design-toilet, kostprijs 170 000 euro. Om u een idee te geven, de inox-toestellen (1 WC, 1 urinoir) kostten 53 228 euro, de formidabele LED-verlichting 6445.58 euro.
Als cultuurbewust mens denkt ge dan even na alvorens op die plaats een grote boodschap door te geven. Doe ik iets kubistisch? Auw, dat doet zeer. En dat impressionisme, puntjes en streepjes, niet gezond hé, minder drinken. En hoe moet je in godsnaam iets hedendaags design-achtigs voortbrengen? Kevers van Fabre, of plankskes van Quinze? Ga je voor een klassieker, dan ben je niet mee, dan ga je niet op een design-toilet.
Maar voorlopig geen zorgen meer. Enige citaten uit het desbetreffende artikel:
“Het urinoir is helemaal bevroren, terwijl de wc-pot gisteren verstopt was.”
“Er schortte iets met de spoeling door een kapotte zekering.”
“De WC-pot was echter verstopt omdat de gebruikers te weinig respect vertonen. Zo wordt er overvloedig veel toiletpapier in gegooid”
Arties in Kortrijk zijn dus kakkers met een erg proper achterste.
Nog méér problemen doen zich voor. “Vrouwen die willen plassen” (tiens, alleen plassen?) “moeten altijd 0.5 euro betalen. Mannen niet, want die hebben een gratis urinoir” Geen bomen of struiken in Kortrijk.
De voorstanders van dit project worden ook gehoord en bieden boeiende replieken:
“Het betalen van 0.50 per beurt is te verantwoorden. Als een toilet volledig gratis is trek je vandalisme aan en gebeuren er zaken die niet koosjer zijn, zoals drugs” Tja, die 50 cent voor die drugskerels, een wereld van verschil...
Ik zweer het u, alles tussen aanhalingstekens heb ik niet verzonnen.
Als alles ontdooid en hersteld is ga ik eens een Art Nouveauke gaan placeren in Kortrijk!
