Ik ben een gitaar-man! Het begon met de Rickenbacker van Pete Townshend, The Who, “My generation”, 1965. Het molenwiekend teisteren van de gevoelige snaren, het ongekende opwindende geluid dat als een bliksem in mijn onderbuik sloeg. Dat mij ervan bewust maakte dat ik een onderbuik had…
De goddelijke geluiden van de Fender Stratocasters van Jimi Hendrix kwamen even later. Hij molesteerde en betoverde ze op geniale wijze. Nog even later kwam Clapton. Even met de fameuze V-neck Stratocaster, dan met de enorme loei van de Gibson SG Les Paul bij “Cream”.
Het wordt nogal technisch zeker, maar toch nog even de formidabele Rickenbacker-bass van Lemmy van Motörhead vermelden. Al vlug geen tanden meer, de Lemmy, maar wat een buikgevoel. Wie het niet kent, ‘The Ace of Spades’ op Youtube voor enig stimulerend verwijl.
En nu plotse liefde voor de… ukulele? Kennen jullie dat, een ukulele? Da’s zo’n klein gitaarke met vier snaren.
Venten gaan onder een ijskoude douche met een GibsonSG en komen er uit met een ukulele, om maar eens beeldspraak te gebruiken. Enfin, tjollen met een kleintje, zouden we zeggen in Deinze.
Om te beginnen, kies een goed terraske in de zon, bestel stracciatella ijs. Je neemt een zalige hap, savoureert, slikt, en zeg “JOEKOELELLEE”. Het woord alleen al doet je nog meer genieten.
Vervolgens, recentelijk zag ik Nils De Caster dit instrument ter hand nemen. Evenals notoir ukulele-verzamelaar en –bespeler Jan De Smet (van De Nieuwe Snaar). Niet direct mensen die ik zou verdenken van tjollen… allez, je weet wel.
Volgend jaar, lieve mensen, gebeurt er iets ongelooflijks in Deinze. Peter L slaagde erin om The Ukulele Orchestra of Great Britain naar Deinze te halen. In The Grand Palace (thanks for the name Marc). Straf? Lieve mensen, die spelen gewoonlijk in genre Royal Albert Hall, etc.
Geheel tegen mijn gewoonten in een paar links om jullie te bekeren tot de “JOEKOELELLEE”
http://www.youtube.com/watch?v=sTIv8hP-UIA
http://www.youtube.com/watch?v=TFoS9bho2Ww
