Tijdens het zappen werd mijn aandacht onlangs getrokken door een verkeersopvoedend programmaatje van de nationale zender. Tussen een opgepoetste politiefunctionaris en een wannabe “iets in de media”-meisje ontspon zich de volgende, weliswaar goed ingestudeerde, spontane dialoog.
“Goedenavond beste kijkers. Zoals je weet, Cindy, bevinden we ons middenin het toeristische seizoen.” “Ah ja?” “Goede vraag, Cindy. Voor we vertrekken controleren we of de gevarendriehoek, brandblusser, fluohesje en medibox aan boord zijn.” “Ah ja?”
“Dat is een terechte opmerking, Cindy. Alvorens een rit van meer dan 100 km aan te vangen, zo wijzen studies uit, is het aangewezen de schaamstreek grondig te reinigen. Immers, bij plots opduikende jeuk is het de bestuurder van het voertuig niet toegestaan de handen van het stuurwiel te verwijderen.“ “Ah neen?” “Dat is de wet, Cindy, maar wat jij insinueert mag ook niet. Het is de passagier(ster) verboden mits het juiste gekrab enige nood te lenigen, aangezien de bestuurder van het desbetreffende voertuig ten allen tijde de volledige focus op de rijweg moet behouden.” “Ah ja?”
“Dat is inderdaad een probleem, Cindy, fijne observatie. Maar voor kinderen op de achterbank bestaan er oplossingen. Het aanbrengen van duck tape op het mondje van de kindjes kan de verkeersveiligheid bevorderen. Dit voorkomt dat de bestuurder van het voertuig wordt afgeleid door hinderlijke vragen zoals: ‘Zijn we er bijna? Ik wil cola! Ik moet piesen’. Voor zeer handige peuters, in een wettelijk goedgekeurd zitje, raden wetenschappers ook aan eveneens de polsjes met duck tape te behandelen.” “Ah ja?” “Ik begrijp je bezorgdheid, Cindy, maar tegenwoordig kan je kinderen entertainen met een dvd-speler, volledig veilig bevestigd aan de achterkant van de voorste hoofdsteunen. Wellicht kunnen ze op zo’n jonge leeftijd al iets opsteken over veiligheid in het verkeer via een paar Youtube-filmpjes van Kijk Uit! Hahaha!” “Ah ja?”
“Het tijdsbestek is vrij beperkt, Cindy. Je raakt daar een andere kwestie aan. Maar aan “Ouderen op de achterbank” besteden we een nieuwe en volledige aflevering. Morgen zijn we er weer met meer verkeer!” “Ah ja?”
Ik weet niet zeker of ik helemaal correct de conversatie neerpende. Maar het kwam in elk geval zo over.
