Maar waar zijn al die jaren gebleven, zeg. Dat het al dertig jaar geleden is, die spannende weken toen met een groepje idealisten, enthousiastelingen, gedrevenen, een nieuwe vrije radio vorm kreeg. En wat een voorrecht dat ik erbij mocht zijn, daar op dat appartement van Eddy. U moet weten, een groot deel van de 13 founding fathers hadden reeds ervaring met radio maken, of op zijn minst met T-Dansants spelen. Zelf had ik de grootste moeite om de naald van mijn platendraaier in de juiste groef te mikken, een euvel dat mij bleef en blijft achtervolgen. Een steengoed nummer begon bij mij steevast met gekraak en ijzige stilte. Maar! Van ieder lied dat ik draaide hoorde iedereen de volledige intro, geen gebabbel intussen, een erezaak. Trouwens, van vele nummers was de intro het mooiste stuk…
En dan die avonturen in onze eerste “studio”, het tuinhuis van de tennisclub van Kruishoutem. Steeds weer verrassend was het, toekomen met een doos LP’s en singles (ja, jonge lezertjes, het was nog vinyl-tijd, of cassetten) en niet weten wat je voorganger had uitgespookt. Zo kon het mengpaneel vol met sigarettenas liggen vergezeld van een helaas ledige Jack Daniels fles (dat was na Blilly Wyman). Soms was het kot nog gesloten. Dan spoorslags naar Abel, pintje meegepakt en enige seconden voor je er moest aan beginnen je tune lanceren. André Brasseur & his Multisound Organ… Althans voor mijn wekelijkse “Hutsepot met Vanderslagmulders”. Een programma dat mij de lieveling van de huisvrouwen maakte (aldus was mijn illusie) met hm… recepten, romantische airekes uit kleinkunst en aanverwanten, maar nooit brol. En in iedere uitzending een Springsteen-song.
Eens de studio verhuisd naar Deinze had ik naast “Hutsepot…” ook een vast programma op woensdagnamiddag. “De Nieuwe Golf”. Creatief naamke want ik draaide “new wave”, bijgestaan door de immer creatieve T.Toulouse (Toon Lamon) en met een speciaal rubriekske “Nu al nostalgie”, punkmuziek aangeleverd door ene “El Puerco”, toenmalige schoonbroer, intussen kameraad en fervent bluesliefhebber en –fotograaf. Velen hebben nog steeds mooie herinneringen aan dit programma wegens kennis gemaakt met een of andere groep. Hoewel men mij toen vertelde dat de radio in De Post van Kruishoutem grommend werd verzet toen mijn uitzending begon… Nooit iets van aangetrokken, évidemment.
Om maar te zwijgen van de hilarische live-uitzendingen met Toon Lamon (en oa ook Marc Bultynck) van middernacht tot 2 00 uur: Nachtelijke Omzwervingen in de Alkoof. De voorloper van Het Leugenpaleis waar we discussies voerden die gewoon nergens over gingen, Absurdistan, Kamagurka zou genoten hebben.
En voor het allemaal officieel werd hadden Willem Buitenzorg (William Coppens) en ik, met technische begeleiding van Knut Badisco, een toendertijd flitsend rubriekje over het wel en wee van Deinze met activiteiten van de KVLV, wandelclubs etc. voor de voorloper van Underground op zondagmiddag. Ook deze opnames waren nachtwerk…
Of het inspreken van reclames voor het Pand in Waregem onder de bekwame leiding van Ronny Van Aalter (Ronny Van De Walle)met de mega-bandopnemer. Mens toch, we waren amateurkes, maar wel goed bezig.
Het meest verbazende blijft echter: dat wij, die oude, nog een lever hebben. Zo min of meer. Want Koning Alcohol was nooit veraf. Steeds eindigde je programma op het juiste uur, maar wanneer je ooit thuis kwam, oela!
En ik merk bij de “jongeren” dat ze ook een sterke lever hebben…
Aan iedereen die ooit zijn steentje bijdroeg aan Tequila: respect! En: Felicità!!!
