maandag 30 april 2012

Schijtlijster

Echt mooi was het, zo een paar weken geleden. Om 5 uur in de ochtend begon een paarlustig gevogelte aan zijn lokgezangen. En maar flieren, en maar fluiten, de dag door, tot de zon onderging. Als stedeling meende ik zelfs in dat vogelgezang de gitaarintro van “Wherever I may roam’ van Metallica te ontwaren. Leuk, zo in ‘t stad, ge voelt u één met de natuur.
’t Is toch waar, dacht ik. Wat een preventief tegengif, zo vroeg in de ochtend, om met het kwinkelierend gezang in de oren het dagelijks verkeersgevecht aan te gaan. Het vloekend aanschuiven, de totale onmogelijkheid om van Waregem in Deinze te geraken zonder frustrerende files of onderbroken wegen waar omleidingen na twee “pijlen” plots niet meer aangeduid staan. Je belandt in obscure verkavelingen of op het platteland, waar dank zij de overvloedige regen boerke Naas met de mestkar die typische ochtendgeuren in je auto brengt.
Alras kreeg mijn verbondenheid met de natuur en het buitenleven dus een fikse knauw. Tijd om mijn werkwoorden in de tegenwoordige tijd te gebruiken.
Die vermaledijde pluimvee-achtige geraakt niet aan een lief. Iedere morgen om 5 uur is het weer van dat. Steeds wanhopiger wordt hij, steeds luider zijn eindeloze smeekbede. “Tiereliere, ik ben toch zo lelijk niet. En ik woon in een schone verkaveling van Matexi. Waar zitten al die wijven hier? Mo how zeh!” (we bevinden ons te Waregem) Meedogenloos maakt hij me wakker, alsof het mijn schuld is dat hij niet van de grond geraakt. Hoewel, een vreemde uitdrukking voor een vogel.
Om het even, ik verwens dagelijks dat luidruchtige creatuur dat door de Heer in onze wijk werd geposteerd. Ik zocht het even op, mijn bronnen vertellen me dat het zou kunnen een “Schijtlijster” zijn. Moordlustige gevoelens bekruipen mij. Zou één van onze buren geen long-rifle meer liggen hebben? En al die katten hier, geen ambitie om de kill van hun leven te doen?
Maar als rechtgeaarde opvoeder besluit ik humanere oplossingen te vinden. Bestaat er een dating-site voor lijsters? Of geraak ik dicht genoeg om hem te besproeien met het onweerstaanbare “Fahrenheit” van Dior, mijn favoriete eau de toilette, zodat hij alsnog kan scoren? Of kan iemand hem leren om de intro van “One” van Metallica te fluiten?