zondag 11 juli 2010

Veel te warm...

Allez, ik zei het toch...
Je denkt toch niet dat ik in deze temperaturen een blog schrijf? Ieder normaal mens zit nu buiten. IJsgekoeld op ieder vlak.
Neen, ik wil niet schrijven bij deze weersomstandigheden. Reeds het hele jaar verlang ik naar dit klimaat.
Het zweet gutst van mijn kale kop, mijn artrose geniet anderzijds van de brandende zon.
Straks naar een tent met een paar honderd Oranje-supporters, wel goed voorzien van voortreffelijke Belgische bieren.
Ik wens het den Ollander toe dat ie wint. Niet op basis van het oogstrelende voetbal. Who cares, winner takes it all.
Maar ik benijd hen hun lef, branie, zelfvertrouwen. Wij Belgen beleven ultieme historische momenten als we eens vierde zijn. Den Ollander zegt: wij gaan winnen.
Graag zag ik onze Vuitton-voetballers eens dezelfde mentaliteit uitstralen. Niet als individu, dat ego hebben die Nederlanders ook zeker en vast. Maar ze zijn zegezeker als ploeg.
Maar niettemin, ik ben niet van plan een blogske te schrijven...