De eerste dinsdag na de laatste zondag van augustus, probeer dat maar eens te onthouden: De Hoogdag van ons fiere stadje: Waregem Koerse!
Een jaar op voorhand proberen we deze Heilige Dag te plannen. U moet weten dat we sinds enige jaren met hetzelfde clubje op dit festijn niet willen ontbreken.
Bleek dat we op De Voormiddag Van Waregem Koerse (heilig dus) op school personeelsvergadering hadden. Uiteraard begrijp ik dat een gebeurtenis waar 45 000 mensen op af komen totaal onbelangrijk is in vergelijking met de toekomst van het onderwijs. Dientengevolge begaven we ons naar desbetreffende vergadering alwaar minstens 90 mensen aanwezig waren. Helaas, na drie uren en de rest bleek dat, ondanks belangwekkende, bemoedigende, stimulerende en soms berispende toespraken, het onderwijs nog steeds niet gered is.
Eidoch, niet getreurd. Kordaat dreef Christa de Clio richting ons huisje in Waregem, waar het terras reeds werd bevolkt door twee dierbare vrienden. “Muilken eten”, koffietje erbij. En dan te voet spoorslags richting hippodroom. Wij wonen namelijk op 950 meter van de ingang. Vanaf volgend jaar 10 euro om voor onze voordeur te parkeren.
Eens op het middenplein, waar Het Gemeen Volk zich verzamelt, was het weer bijzonder leuk. Na enig zoeken geraakt onze kliek van 8 weer samen, knuffels en hoewist, je kent dat. En dan: het wedden natuurlijk…
Over de eerste koers zullen we discreet zwijgen. Onze keuzes lieten we bepalen door aantrekkelijke namen van paarden. Noppes, dus. Maar er was beterschap in zicht. Onze tipgever Malik, waar we zwaar op rekenden, was weliswaar in een zombie-vermomming maar slaagde erin, alvorens weer in zijn graftombe te duiken, wat nuttige hints te geven. Werden dankbaar genoteerd en bleken achteraf dik in orde te zijn.
Altijd spannend: welke gaan we nu “spelen”? Een “1”, die wint toch nooit, volgens Raymond. Ah neen, da’s de laatste van vorig jaar die zich weer als eerste heeft ingeschreven. Raymond heeft het voor de “11”, en wel in iedere koers (ook noppes, dus) Een “8”, oei, “acht”er al de rest. Kortom, beklijvend, telkens als zo’n race vertrekt en je dat nummer in de gaten houdt dat over je luttele euro’s beslist. Dat maakt de koers juist zo spannend. Her en der springen mensen juichend omhoog, landen ietwat aarzelend gezien de nabijheid van de biertenten.
Maar bovenal is Waregem Koerse gezelligheid, mensen ontmoeten die je lang niet zag, genieten van gewone dingen. Feest!
